De weg die ik bewandelde van flexitariër naar veganist

Veganist word je niet van de ene op de andere dag. Het is iets waar je 'klaar' voor moet worden en het gaat zoveel verder dan dierlijke voeding mijden. Ongeveer een jaar geleden werd ik flexitariër. Dat wou zeggen dat ik grotendeels vegetarisch leefde, maar af en toe nog wel een stukje vlees of vis at als we gingen uiteten of als er een familiale gelegenheid gepland stond.

Mijn definitieve kantelmoment

Tijdens de feestdagen merkte ik echter dat ik het vlees dat ik voorgeschoteld kreeg echt tegen mijn goesting aan het eten was. Dat zette me aan het denken. Zou ik officieel vegetariër worden of is veganist worden misschien zelfs niet realistisch? Veganisme fascineerde me al langer, maar ik dacht kaas nooit te kunnen missen. Half januari kreeg ik opeens het gevoel dat ik niet meer snakte naar kaas zoals voordien altijd het geval was. Wat hield me dan nog tegen om het eens te proberen?

Huh?! Geen eieren of zuivel?

Heel wat mensen vragen zich af waarom je ook zuivel en eieren aan de kant zou laten staan. Wel, het is eigenlijk heel simpel. Vlees of vis laat je als vegetariër staan omdat je geen dieren wil doden, omdat je de voedselkringloop niet kapot wil maken, voor het milieu... Maar als je zuivel en eieren nuttigt, ben je nog altijd niet volledig diervriendelijk bezig.

Respect voor dieren gaat verder dan geen vlees/vis eten

Om tot zuivelproducten te komen moeten dieren zwanger gemaakt worden. Wij gebruiken dus de melk die eigenlijk voor het jong van het dier bedoeld is. Vrouwelijke koeien, schapen en geiten geven niet zomaar continu melk. Eieren schuiven veganisten dan weer aan de kant omdat de kippen in legbatterijen in erg slechte omstandigheden leven. Als er 'vrije uitloop' op de verpakking staat, is het leven van dit beestje dikwijls nog niet veel beter. Dit kenmerk mag er namelijk al op vermeld staan als de kippen enkele meters buiten kunnen vertoeven. Dit betekent dus niet per se dat die legkip een mooi, verantwoord leven heeft.

Veganist word je stapsgewijs

Op heel wat andere vlakken was ik reeds een tijdje veganistisch bezig. Jeansbroeken kocht ik al een aantal jaar niet meer (behalve dan dry jeans met veganistische patches), mijn kledij kocht ik al een half jaar tweedehands, ik begon te kijken naar welke shampoo, schmink... ik kocht. Ook koos ik steeds vaker voor voedingsmiddelen met geen/minder verpakkingsmateriaal.

Een stevige, mooie rugzak hoeft niet van echt leer te zijn...

De veganistische rugzak van Gaston Luga die je op de foto hiernaast ziet, past helemaal bij de bewuste keuzes die ik al een tijdje maak. Bovendien is deze prachtige tas van erg goede kwaliteit. Hij is gemaakt van een stevige stof & een deel vals leer dat er helemaal niet nep uitziet; de voering vanbinnen is fijn afgewerkt in een ander stof en kleur én de sluitingen zijn sterk en handig. Zo kan je je rugzak zelfs sluiten op drie plaatsen, afhankelijk van hoe vol je hem gestopt hebt! Ook heb je heel wat ruimte en verschillende vakjes om dingen in te stoppen. Met de code CHARLIE krijg je trouwens 15% korting op hun site. Dat is mooi meegenomen als je zin zou hebben om zo'n rugzak aan te schaffen.

Mijn eigen soort veganisme

Op vlak van voeding is veganisme voor mij niet zo zwart-wit dat ik totaal geen zuivel of eieren meer eet. Ik breng deze levensmiddelen wel mee van de supermarkt als ik hiermee verspilling kan tegengaan. Anti-verspilling is één van de belangrijkste visies van een veganist, dus hier doe ik naar mijn mening helemaal niets verkeerd mee. Aangezien ik mij op deze manier af en toe nog eens een stukje kaas kan permitteren, is het voor mij dus zeker niet moeilijk om deze levensstijl vol te houden.

Inspireren door aantrekkelijke recepten

Mijn recepten die ik voortaan op mijn blog post/zal posten zijn dus ook allemaal plantaardig. Ik hoop hiermee zowel veganisten als niet-veganisten te inspireren. Want als ik mensen bv. kan motiveren om één dag per week een plantaardige maaltijd te nuttigen, heb ik ook een goede daad gedaan voor deze wereld. In dit doel ben ik al aardig aan het slagen. Ik heb mijn vriend (die vroeger totaal niet zonder vlees kon) zijn vleesconsumptie al met meer dan de helft doen verminderen. Het fijne is dat hij het daar helemaal niet moeilijk mee heeft. Ook heb ik al meermaals positieve reacties gekregen van mensen op mijn recepten.

Kom je wel aan voldoende eiwitten als sporter?

Met mijn kookideeën wil ik daarnaast graag laten zien dat vegan maaltijden helemaal niet saai of smaakloos hoeven te zijn. Het is heus niet zo moeilijk als sommige mensen denken om aan genoeg eiwitten te komen als sporter met deze levensstijl. Zo zijn peulvruchten en sojaproducten bv. uitstekende eiwitbronnen. Er zijn trouwens ook al heel wat plantaardige eiwitpoeders op de markt die je kan toevoegen aan shakes, havermoutpap, allerlei gebak, zelfgemaakte burgers...


Hopelijk komt het ooit zover dat ik mijn recepten in een kookboek kan gieten en op de markt kan brengen! Want dat is echt één van mijn grootste dromen...